■  با مسوولیت سردبیر

یکی از مهمترین مسایلی که خانواده ها خصوصا در تابستان  با آن مواجهند و گاه برای آنها مساله می شود، اوقات فراغت فرزندان آنهاست. مساله زمانی شکل عینی تر به خود می گیرد که بدانیم امروزه خانه های آپارتمانی و فقدان فضای باز  و بوستانهای مناسب در محلات و  هم چنین فقدان احساس امنیت باعث شده است، خانواده ها چندان رغبتی به حضور فرزندانشان در بیرون منزل و بازی با  بچه های همسایه نداشته باشند؛ به این خاطر باید برنامه ای حساب شده برای اداره وقت کودکان و نوجوانان طراحی تا وقت بچه ها به خوبی سپری شود که البته  آنگونه که میدانیم اغلب خانواده ها در این امر توانایی لازم را ندارند. مشکل دیگری که خانواده ها با آن مواجهند، هزینه سنگین پر کردن اوقات فراغت نوجوانان و کودکان در کلاس های مختلف است که باعث می شود اوقات فراغت برای بچه ها به وقتهایی بدون بهره وری تبدیل شود؛ اما  در این میان برخی نهادها و سازمانها هستند که اصولا وظیفه اولیه آنها با فراغت کودکان و نوجوانان سر و کار دارد و اگر از هیچکس در این باره انتظاری نباشد از این سازمان ها انتظار است که برای اوقات فراغت فرزندان این سرزمین برنامه ریزی کرده باشند تا در ایامی مانند تابستان، خانواده ها وارد چالش جدیدی نشوند.  برای نمونه کانون پرورش فکری  کودکان، اداره کل تربیت بدنی و جوانان و ... بعنوان متولی باید در این باره به افکار عمومی پاسخ دهند که از نزدیک به 400 هزار دانش آموز گلستانی در ایام فراغت تابستان، چه تعداد در فعالیتهای آنها مشارکت کرده اند و اگر مشارکت جویان آمار قابل اعتنایی ندارند، برنامه های این سازمانها برای اوقات فراغت چه بوده است که نتوانسته جوانان و نوجوانان و حتی کودکان را جذب کند. آیا نباید برنامه های قابل اعتنایی برای پرکردن اوقات فراغت بچه های پر انرژی در روزهای گرم تابستان داشت تا باری از دوش خانواده های گلستانی کم شود. اگر آری چرا کاری انجام نشده است ؟