یک فوق تخصص روماتولوژی با بیان اینکه حدود یک الی دو درصد افراد مبتلا به روماتیسم در درون خانواده و نزدیکان خود سابقه ابتلا به این بیماری را دارند، گفت: جنبه ارثی در بیماری روماتیسم مفصلی بسیار مهم است. سیما صدیقی گفت: آرتریت روماتوئید یکی از شایع ترین بیماری های روماتیسمی مفصل است که حدود نیم تا یک درصد جامعه را درگیر می کند. این بیماری بیشتر در بانوان دیده می شود به طوری که دو تا سه برابر در بانوان شایع تر از آقایان است. وی سن شایع ابتلا به بیماری آرتریت روماتوئید را از ۲۵ سال تا سن ۵۵ سالگی اعلام کرد و گفت: پس از این سن دیگر شیوع این بیماری کاهش پیدا می کند. آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی مفصل است که می تواند مفاصل متعدد بدن را درگیر کند و علاوه بر درگیری مفصلی می تواند درگیری خارج مفصلی هم داشته باشد. فوق تخصص روماتولوژی تأکید کرد:  گرچه آرتریت روماتوئید یک بیماری شایع است اما نمی توان هر درد مفصلی را به روماتیسم مفصلی نسبت داد. آن دسته از دردها جزو بیماری های روماتیسم مفصلی قرار می گیرد که با تورم مفصل، محدودیت حرکت مفاصل و خشکی صبحگاهی در بیمار همراه باشد. صدیقی با بیان اینکه دردهای موقتی و گذرا که با فعالیت بیشتر تشدید می شود جزو علائم روماتیسم مفصلی قرار نمی گیرند، بیان کرد: دردهای این بیماری معمولاً در حالت استراحت بیشتر است و وقتی بیمار شروع به تحرک و کار می کند به دلیل جریان گرفتن خون، درد مفصل در بیمار کمتر می شود. وی با اشاره به اینکه روماتیسم دقیقاً بر خلاف بیماری آرتروز است، تصریح کرد: در دردهای آرتروزی بیمار در حالت استراحت کاملاً آسوده و بدون درد است اما به محض فعالیت، درد بیشتری را تجربه می کند و نکته مهم تر آنکه در دردهای غیرروماتیسمی خشکی صبحگاهی مفاصل وجود ندارد. این فوق تخصص روماتولوژی مدت بیماری را شاخصه دیگر بیماری روماتیسم مفصلی دانست و یادآور شد: معمولاً بیماری که به روماتیسم مفصلی مبتلا می شود یک دوره چهار تا ۶ هفته ای زمان لازم است تا بیماری خود را نشان دهد، لذا هر دردی، روماتیسم مفصلی نیست. صدیقی علت تورم مفصل در بیماران مبتلا به روماتیسم را تجمع مایع درون مفصل دانست و متذکر شد: حدود یک الی دو درصد افراد مبتلا به روماتیسم در درون خانواده و نزدیکان خود سابقه ابتلا به این بیماری را دارند، در واقع جنبه ارثی در بیماری روماتیسم مفصلی بسیار مهم است. در بیماری روماتوئید آرتریت ابتدا مفاصل کوچک، مچ دست ها، مفاصل بین انگشتی میانی، مفاصل آرنج شانه، مچ پا، انگشتان پا یا زانو درگیر می شوند ولی اکثریت دردها به صورت قرینه رخ می دهد. به عنوان مثال با درگیری دست راست، دست چپ نیز به طور قرینه دچار درد می شود.