مهران قجری_ چالش‌های تولید در کشاورزی روز به روز بیشتر می شود. اینکه دلایل بالارفتن تنگناها و مشکلات تولید محصولات کشاورزی چیست و راهکارهای برون رفت از آنها چه مواردی است، بماند برای مطالب بعدی. اینجا می خواهیم بگوییم چالش های  تولید در کشاورزی بسیار است؛ اما  برای این چالش ها چه تدبیری می توان اندیشید. پیش از هر چیز باید گفت که دستیابی به امنیت غذایی، نیازمند تدابیری است. این تدابیر باید بتواند به بالا بردن بهره‌وری کشاورزی کمک کند. کمبود آب، در دهه اخیر موجب شد برخی از دست اندرکاران بخش کشاورزی به این نتیجه برسند که گویا عمر کشاورزی در این کشور به پایان رسیده است.  اما این امر در کشور ما شدنی است یعنی کشاورزی را تعطیل کنیم؟؟حتی فکرش هم غیرقابل تصور به نظر می رسد. بنابراین نخبگان بخش کشاورزی دور هم جمع شدند و پس از بحث و جدل و شنیدن آرای موافق و مخالف به این نتیجه رسیدند که کشت فراسرزمینی را به عنوان یک ایده در نظر بگیرند. می شود دولت یارانه‌هایی به کشاورزان در برخی مناطقی که بحران جدی آب را می گذرانند، پرداخت کند که کشت را موقتا کنار بگذارند تا سفره‌های آب زیرزمینی حوضه آبریز آن مناطق چند صباحی نفس بکشند؛ اما اینکه کشاورزی را به کل تعطیل کنند از اساس غیر ممکن است. کشاورزی که یک عمر شغل آبا و اجدادی اش  کشت و زرع بوده، چطور می شود بپذیرد که گوشه ای بنشیند و کاری نکند. بنابراین این امر نشدنی است و حتی می تواند بحران آفرین باشد.

و اما چاره چیست؟

کشت فراسرزمینی راه حل تازه ای است که البته در کشورهای بسیاری در حال انجام است. چین، امارات و آمریکا نتایج بسیار خوبی از این نوع کشت به دست آورده اند. در این نوع کشت، انواع محصول در سایر کشورها  کشت شده و سپس به کشور وارد می شود.  خشک‌سالی های متوالی در استان و محدودیت شدید منابع آبی، قطعا شرایط زندگی و تامین غذا را در سال های آتی سخت تر خواهد کرد. کشت فراسرزمینی به خصوص برای استان گلستان که ارتباط خوب و امکان مراودات مختلف با کشورهای همسایه شمالی برایش میسر است، یک فرصت است. از این فرصت مغتنم هر چه زودتر، بهتر و بیشتر بهره ببریم.