■  با مسوولیت سردبیر

سیزدهم شهریور ماه روز بزرگداشت ابوریحان بیرونی دانشمند همه چیز دان ایرانی بود که از قضا دست حوادث در روزگارش او را از خوارزم به گرگان آن روزگار و به دربار قابوس بن وشمگیر کشاند و مدتی را نیز در این منطقه در خدمت قابوس زندگی کرد و آن چنان که گفته اند  در گرگان کوشیده بود قطر زمین را بدست آورد و در این راه تلاشهای بسیاری نیز کرده است. غرض از این نوشتار البته بررسی تاریخ زندگی ابوریحان بیرونی نیست، بلکه بیان این نکته است که هر ملتی نیاز دارد تا به او یادآوری شود که از چه جایگاهی در تاریخ آمده است و دارای چه بزرگان و اندیشمندانی بوده است تا سایه با شکوه درختان تناوری مانند ابوریحان بیرونی، میرداماد، حکیم جرجانی و... بر سر نسل امروز نیز بیفتد و شهروندان را به ادامه راه امیدوار کند. به این خاطر شایسته است نهادهای متولی با سامان دادن تقویم بزرگداشت شخصیتهایی که در منطقه جرجان قدیم و یا استراباد کنونی و ترکمن صحرا که اینک گلستان نام دارد، زندگی کرده اند  بکوشند نام آن بزرگان را در مسابقه ها و مراسم های گوناگون یادآوری کنند تا ذهن و روح شهروندان، این نام های شریف را بخاطر بسپارد. برای این منظور ضرورت دارد نهادهای مدنی، فرهنگی، اجتماعی عرصه عمل را در دست بگیرند و در طول سال در ایام این نکوداشتها جامعه را به این بزرگان آشتی دهند. بدون شک با برنامه ریزی کم هزینه و سپردن امور به نهاد های مدنی می توان نام و خاطره بزرگان این دیار را همواره در خاطر شهروندان زنده نگه داشت و اینگونه ارج گذاری به بزرگان و نام آوران را به شهروندان  آموزش داد. بهره برداری از این ظرفیتهای بی پایان نشانگر خردمندی امروز ماست. آنها نیازی به بزرگداشت و نکوداشت ندارند؛ این جامعه و نسل جوان ماست که به آنها محتاج است.