■   بامسوولیت سردبیر

هفتم  آبان روز جهانی اینترنت است. جهان پس از اتفاق اینترنت به دو بخش قبل و بعد از اینترنت تقسیم شده است، اگر صنعتی شدن وگذر از دوران کشاورزی و ورود به دنیای صنعت یک نقطه عطف بزرگ برای بشریت بود، اگر الکتریسیته توانسته بود زندگی انسانها را متحول کند اما اینترنت بود که توانست دنیا را به اندازه یک روستای کوچک در دسترس قرار دهد، اینترنت بر همه امور زندگی انسانها تاثیر گذاشت و سبک ها و روش های زندگی آنها را تغییر داد. با اینترنت و کوچک شدن جهان، پدیده جهانی شدن (globalization ) رخ داد و اقتصاد، سیاست، فرهنگ و اجتماع بشری  متاثر شد، متولدان در عصری که در عصر ارتباطات زاده شده یا می شوند با دیگران متفاوتند و دنیا را به گونه ای دیگر تفسیر می کنند، فرزندان یه یکباره چند نسل به پیش رفته اند و این باعث شده است که پدران و مادران به یکباره دهها سال از کودکان و نوجوانان خود عقب بمانند زیرا آنها در معرض هجوم گسترده اطلاعاتی هستند که بنیان آن با اینترنت و شبکه های اطلاع رسانی جهانی گذاشته شده است، در سیاست دولتها باید در برابر کوچکترین اتفاق پاسخگو باشند، در اقتصاد شرکتهای چند ملیتی جای خود را در دنیا باز کرده اند و منافع شرکتها بر منافع ملتها مقدم شده است، در فرهنگ قالبهای سنتی گذشته به هم ریخته است و تنها آنها که ریشه های عمیق تری دارند و می توانند از آن ریشه ها محافظت کنند، ماندگار می شوند و در اجتماع، درد مشترک، وجه مشترک همه شهروندان جهانی خواهد بود. دنیا در کمتر از یک دهه از حافظه های  چند کیلویی به فلش مموریهای چند سانتی کوچ کرد و هر روز نیز فناوری کیفیت و توان خود را افزایش می دهد و با متاورس و هوش مصنوعی راه خود را ادامه خواهد داد، اما  تنها مساله و مهمترین مساله  برای ما شهروندان ایران زمین شاید آن باشد که ما در این میانه در کجای تاریخ ایستاده ایم و تا زمانی که اندیشمندان و صاحب نظران ما بر یک نقطه مشترک در فهم دنیای جدید توافق نکنند  در همان گرفتاری های صد و پنجاه سال اخیر در جا خواهیم زد.  باید  بدانیم چنانچه سریعتر خود را در نیابیم از این کاروان بزرگ تکاپوی جهانی عقب خواهیم ماند  و کسی منتظر ما نخواهد شد.