يک پيشنهاد - جنگل در تالاب


تیتر اول |

نوروز علي حسن عباسي- براي ايجاد منظر، رفاه و رونق گردشگري، پرنده نگري، جلب پرندگان بومي براي لانه گزيني، جفت يابي و تخمک گذاري، همچنين پرندگان مهاجر براي زمستان گذراني، آبزيان براي تخم ريزي و محافظت در مقابل شکار کنندگان طبيعي، جلوگيري از تبخير آب در مقابل تابش مستقيم خورشيد و وزش بادهاي شديد، ايجاد جنگل مصنوعي درحاشيه کم عمق آب (عمق 5 - 3 متر ) در جهان معمول است. جنگلهاي مانگرو نمونه هاي طبيعي اين نوع جنگل در مانگروهاي جهان و از جمله در جنگل حراي سواحل و جزاير خليج فارس و درياي عمان است که عناصر درختي مانند حرا و چندل پوشش غالب آن را تشکيل مي دهند. در آبگيرهائي با آب شيرين يا لب شور گونه دارتالاب بهترين گزينه است. اين گونه بومي خليج مکزيک که بيش از نيم قرن سابقه کشت موفق در ايران دارد از اين گونه براي کاشت در سواحل کم عمق درياي خزر از بندرترکمن تا بندر آستارا سواحل تالابها و آب بندان ها و مخازن سدها در سراسر کشور ميتوان استفاده کرد. خوشبختانه با احياي خليج گرگان کشت اين درخت در سرتاسر خليج در عمق تا 5 متر و با فاصله کاشت حداقل 10 متر توصيه مي شود. تکثير اين گونه با بذر در بستر لجني رسي - شني در بهار انجام ميشود و نشاها در پائيز آينده به نايلکس يا گلدان پلاستيکي منتقل و بهار سال سوم در مناطق مورد نظر در آب رها مي گردند. دار تالاب از درختان زيبا و عجيب جهان با ديرزيستي بالا بيش از 500 سال است. رزين دار از رده بازدانگان ولي شاخکهاي حامل برگهاي خطي آن برخلاف معمول بازدانگان در اواخر پائيز خزان مي کنند، برگهاي نو شکفته در بهار تابستان به رنگ سبز روشن ( چمني ) و قبل از خزان در پائيز به رنگهاي، زرد، قرمز، نارنجي، قهوه اي مسي در مي آيد و جلوه زيبائي به محيط مي دهد. اين درختان براي مبارزه با خفگي ريشه هاي تنفسي از روي ريشه اصلي توليد کرده که بصورت مخروطي يا نيزه اي بدون ريشه هاي فرعي و تار کشنده اند و سر از آب خارج کرده کار تنفسي انجام مي دهند.

 

 

عضو بازنشسته  هيات علمي دانشگاه