با مسوولیت سردبیر

انتخابات بنیان نظام مردم سالار است، بدون انتخابات نه می توان مدعی جمهوری بود و نه می توان ادعای مشروعیت در نظام جمهوری داشت. سالها پیش بخشی از یک جریان فکری معتقد بودند مقبولیت ارتباط معناداری با مشروعیت ندارد و این دو را نمی توان در یک ترازو نهاد، اما امروزه در کمتر از دو دهه از طرح آن مباحث  خردمندان می دانند که بقای یک حکمرانی جمهوری مشروط به پشتیبانی آحاد جمهور است  و نظام ما همان گونه که رهبر معظم انقلاب اخیرا بر آن تاکید کردند، جمهوری اسلامی است، بنابراین نمی توان انتخاباتی کم رنگ و بی رمق داشت و مدعی جمهور بود. حضور و رقابت همه جریان های سیاسی در انتخابات همواره یک اصل ضروری و پر اهمیت است و هم چنین تغییر سیاست هایی که با نظر جمهور هماهنگ نیست نیز یک ضرورت  اجتناب ناپذیر است،  بنابراین دولتها در نظام جمهوری اسلامی موظف به بوجود آوردن شرایط رقابت و حضور همه جریانهای سیاسی هستند، زیرا انتخابات حداقلی اصولا تحریف نام انتخابات است و پایه های جمهوری را می لرزاند.  طرفه آنکه در کشور ما احزاب ها و نهادهای مدنی نیز دارای قدرتی نیستند که مدعی وجدان عمومی شهروندان باشند. انتخابات باید منصفانه، آگاهانه و آزاد باشد تا بتواند نمایندگان واقعی جمهور را به قدرت برساند، این خواسته تاریخی ملت ایران از انقلاب مشروطه تا به اکنون است، خواسته هایی که ملت ایران بیش از صد و بیست سال است برای آن کوشیده اند و همان آرمان ها را در انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ فریاد زدند، باید بپذیریم آنگونه که روسو در قرارداد اجتماعی می گوید صدای مردم صدای خداست و راهی برای گریز از پذیرش جمهور نیست و رضایت مردم شرط اساسی بقای حکمرانی است و چنانچه رضایت شهروندان زائل شود، نمی توان به مشروعیت حکمرانی دل خوش کرد. بنابراین بر همه مدعیان و علاقمندان به ایران و جمهوری اسلامی است که همان قدر که برای تثبیت اسلام در جامعه تلاش کرده و می کنند برای پایداری جمهوری و جمهوریت نیز بکوشند که رضایت خداوندگار در رضایت بندگان اوست. این گوی و این میدان.