■  با مسووليت  سردبير

همه چيز آداب و ادب خود را دارد. اين يک قاعده است و گاه البته شايد مشمول استثنايي هم بشود، اما قاعده همانست که هر اتفاقي حساب و کتاب خود را دارد، بنابراين نمي توان با شعار، حاشيه سازي و دهها حکايت ساخته و پرداخته از پذيرش واقعيتها گريخت. براي نمونه و در حال و هواي اين روزها قرار است حدود بيست روز ديگر انتخابات برگزار شود، آن چنان که رهبري معظم انقلاب هم تاکيد کرده اند، انتخابات هم حق و هم وظيفه است. حق و وظيفه به اين معنا که هم شهروندان در انتخاب حاکمان  حق دارند و هم در جامعه اسلامي انتخاب کردن مسوولان انجام يک وظيفه شرعي است، از جانب ديگر چهار اصل رقابت، امنيت، سلامت و مشارکت هم از اصول اوليه انتخابات است، بر اين اساس بايد پرسيد اينک که حدود سه هفته تا انتخابات  پيش رو داريم کدام برنامه دولت در کشور و يا گلستان در سپهر عمومي سياست معطوف به اين چهار اصل بوده است؟ آيا احزاب مشارکت داده شده اند؟ آيا  هم انديشي و گفت و شنودي با نخبگان اجتماعي، فرهنگي و مدني انجام شده است؟ آيا نهادهاي مدني وارد اين رقابت شده اند؟ و اگر اين اصول اوليه به انجام نرسيده باشد آن گاه کدام بخش از جامعه توان شور آفريني در چنين فضاي خموده اي را دارد؟ همه اين امورات را بايد در کنار فضاي بي رمق انتخاباتي اين روزها کنار هم گذاشت و تحليل کرد. بدون شک براي به حرکت در آوردن  جامعه اي که دهها گرفتاري اقتصادي، اجتماعي و ... دارد، مشارکت نخبگان در همه فرايندهاي اداره امور ضرورت دارد، بنابراين اگر چنانچه تا به اکنون آداب انتخابات را در فضاي عمومي به انجام نرسانده ايد، چگونه مي توانيد انجام چنين  حق و وظيفه بزرگي را به سامان برسانيد. حضور نخبگان، صاحب نظران، احزاب، نهاد هاي مدني، اصناف و نهادهاي ملجا  يک ضرورت غير قابل انکار است  به اين خاطر  بايد به دست اندرکاران گفت پيش از فوت فرصت گامي فرا پيش نهيد که تا به اکنون نيز دير  شده است، البته اگر اراده اي بر آن  باشد.