■  با مسووليت  سردبير

فردا چهاردهم اسفند ماه بر اساس نامگذاري تقويم روز احسان و نيکوکاري است. ما ايرانيان اگر چه همواره ريشه هايي از بزرگ منشي و جوانمردي و فتوت را در خود نهادينه کرده ايم اما هنگامي که فقر و تنگدستي از استثنا به قاعده تبديل مي شود ديگر شرايط براي بازنمايي دوباره اين مفاهيم هم تغيير مي کند، تصور اينکه طبقه متوسط کاملا از چرخه اقتصاد و زندگي حذف شده باشند يک تصور تلخ و دردناک است چه آنکه چنين تصوري امروزه به واقعيت تبديل شده است و بخش عظيمي از شهروندان از طبقه متوسط خود به  طبقه فرودستان  تنزل کرده اند، فقر و نداري به احتمال بسيار  با نتايجي که از شرکت شهروندان در انتخابات به دست آمده است استمرار خواهد يافت  و روزنه اي گشوده نخواهد شد اما بر اساس وظيفه انساني و اخلاقي بايد همواره گوشه چشمي به زندگي اطرافيان و نزديکان داشت، شهروندان آبرومندي که درگير و دار زندگي مانده اند و نمي دانند بايد به کدام ريسمان چنگ زنند که براي آنها گشايشي حاصل شود به اين خاطر نامگذاري هاي چنين روزهايي براي ما تلنگري است، در آستانه سال جديد که بهار با همه زيبايي هايش براي ما خواهد آمد اگر مي توانيم آستين همت بالا زنيم و دست دور افتادگان از ساحل را بگيريم، دستگيري از انسانها يک وظيفه چند وجهي است  و رد همه آيين ها و دينها آن را تکريم کرده اند و خواسته اند که انسانها همواره دستگير يکديگر باشند به اين خاطر اندکي تامل کنيم  و به آنها که در نداري گرفتار شده اند و در همين حال گرفتار اجاره خانه هاي سنگين، بيماري  اعضاي خانواده و ناتواني مرد خانواده در تمشيت امور هستند مدد برسانيم. که جناب سعدي بر بوستان که بابي از آن را به نام احسان نيز نامگذاري کرده اند  درباره  نيکوکاري  مي فرمايد :

يکي در بيابان سگي تشنه يافت             برون از رمق در حياتش نيافت

کله دلو کرد آن پسنديده کيش   

چو حبل اندر آن بست دستار خويش

به خدمت ميان بست و بازو گشاد       

سگ ناتوان را دمي آب داد

خبر داد پيغمبر از حال مرد

 که داور گناهان از او عفو کرد

الا گر جفاکاري انديشه کن                 

  وفا پيش گير و کرم پيشه کن

کسي با سگي نيکويي گم نکرد         

کجا گم شود خير با نيکمرد؟

کرم کن چنان که‌ت برآيد

 زدست جهانبان در خير بر کس نبست