■  بامسووليت سردبير

 بشر براي زندگي به آب و هوا و غذا نياز دارد، اما براي انسان بودن به چيزهايي ديگر محتاج است. آنها براي انسان بودن به برخي فضيلتها نيازمند هستند. صداقت، کم آزاري، تواضع، ادب، ساده زيستي، متانت  و دهها فضيلت شخصي که هر آدمي براي رسيدن به مرحله انسانيت بايد به آن دست يابد و يا فضيلت هايي مانند  شجاعت، سخاوت و دانايي يک ضرورت انکار ناپذير براي ارتقاي انساني است، اما سقراط اگر چه همه اين فضايل را لازم بر مي شمارد ولي بزرگترين فضيلت را براي انسان خويشتن داري مي داند و معتقد است انسانهايي که توان خويشتن داري در برابر نفس خود را دارند، مي توانند به رستگاري خود اميدوار باشند، اما همه اين فضايل وقتي قرار است انساني در مصدر حکمراني قرار بگيرد تنها بخشي از مجموعه شايستگي هاست، زيرا بخش پر اهميت و موثر براي کساني که در مصدر حکمراني قرار مي گيرند داشتن فضايلي شخصي نيست، آنها بايد آداب زندگي مدني را آموخته و توان زندگي مدني و مديريت جامعه مدني را داشته باشند، به اين جهت ممکن است، شهروندي يک انسان متعالي در فضايل شخصي باشد اما همان شهروند در زندگي مدني و اجتماعي خود صاحب هيچ مشخصه ي قابل اعتنايي نباشد به اين جهت وقتي کسي براي حکمراني نامزد مي شود بايد در هر دو بخش فضيلت شخصي و مدني صاحب صلاحيت باشد، نمي توان به صرف اينکه انساني متواضع، افتاده، مبادي آداب و ... است، امورات را به او سپرد. آيا وقتي مي خواهيم با خودرويي جاده هاي پر پيچ و خم را طي کنيم، فرمان را به  دنبال انسانهاي متواضع، فروتن و...مي سپاريم يا  معتقديم اولين شرط قابليت در هدايت خودروست؟ به همين تناسب امورات را بايد با دقت و محاسبه در کنار يکديگر سنجيد و نبايد اجازه داد با به هم ريختگي  درجايگاه فضايل، کار را براي انسانهاي خردمند دشوارتر کند به اين خاطر همانگونه که ما در اتفاقات کوچک مي کوشيم، جايگاه فضيلتها را دقيق و درست بسنجيم  تا به منافع شخصي ما لطمه اي وارد نشود بر همين قياس  در حوادث بزرگ نيز بايد چنين رفتاري داشته باشيم و انتخابات رياست جمهوري يکي از آن بزنگاههاست که بايد کار را به دست صاحب فضيلت مدني سپرد تا همه جامعه به سوي رستگاري گام بردارند.